021-47238000

جستجو در میان دانشنامه

جزئیات اتصالات فلزی در سازه های فولادی

تاریخ : 1404/04/14
نویسنده : آهنات

اتصالات فلزی چیست؟

اتصالات فلزی یکی از مهم ترین اجزای سازه های فولادی هستند که وظیفه اتصال قطعات مختلف مانند تیرها، ستون ها، نبشی، ناودانی و لوله را بر عهده دارند.

این اتصالات با انتقال نیروها و ایجاد یکپارچگی در سازه، ایمنی و پایداری آن را تضمین می کنند. در این مقاله، به بررسی انواع اتصالات فلزی، روش های اجرایی، کاربردها و نکات کلیدی در انتخاب مصالح باکیفیت از فروشندگان معتبر مانند آهنات می پردازیم.

انواع اتصالات فلزی در سازه های فولادی

اتصالات فلزی بر اساس نوع عملکرد، المان های سازنده و روش اجرا به دسته های مختلفی تقسیم می شوند. در ادامه، به بررسی مهم ترین انواع اتصالات می پردازیم:

انواع اتصالات فلزی در سازه‌های فولادی

اتصالات مفصلی (ساده)

اتصالات مفصلی یا ساده برای تحمل بارهای قائم طراحی شده اند و لنگر خمشی را منتقل نمی کنند. این اتصالات به دلیل انعطاف پذیری، امکان دوران در محل اتصال را فراهم می کنند. یکی از رایج ترین انواع اتصالات مفصلی، اتصال نشسته با استفاده از نبشی است. در این نوع اتصال، تیر روی یک نبشی نشیمن قرار می گیرد و نبشی بالایی برای مهار جانبی بال فشاری تیر استفاده می شود. این اتصالات معمولاً با جوش یا پیچ به بال ستون متصل می شوند و برای سازه های سبک یا بارهای کم مناسب هستند.

اتصالات صلب (گیردار)

اتصالات صلب یا گیردار، علاوه بر تحمل نیروی برشی، توانایی انتقال لنگر خمشی را نیز دارند. این اتصالات امکان دوران را محدود کرده و زاویه بین تیر و ستون را ثابت نگه می دارند. در این نوع اتصال، از ورق های روسری و زیرسری یا نبشی های جان استفاده می شود. برای مثال، در اتصال فلنجی، ورق انتهایی به تیر جوش داده شده و با پیچ های پرمقاومت به ستون متصل می شود. استفاده از مصالح باکیفیت از آهنات می تواند استحکام و دوام این اتصالات را تضمین کند.

اتصالات نیمه صلب

اتصالات نیمه صلب حد واسطی بین اتصالات مفصلی و صلب هستند. این اتصالات بخشی از لنگر خمشی را منتقل می کنند و سختی آن ها بین 20 تا 90 درصد سختی خمشی تیر است. از این نوع اتصالات معمولاً در قاب های خمشی متوسط استفاده می شود. به عنوان مثال، ترکیب یک نبشی نشیمن و یک ورق روسری می تواند اتصال نیمه صلب را ایجاد کند.

روش های اتصال در سازه های فلزی

اتصالات فلزی با روش های مختلفی مانند جوشکاری، پیچ و مهره، و پرچ اجرا می شوند. هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند که در ادامه بررسی می کنیم:

روش‌های اتصال در سازه‌های فلزی

جوشکاری

جوشکاری یکی از رایج ترین روش های ایجاد اتصالات دائمی در سازه های فولادی است. انواع جوش شامل جوش ماهیچه ای (نبشی)، جوش شیاری، جوش کام و جوش نقطه ای است. جوش ماهیچه ای به دلیل استحکام بالا و سهولت اجرا، کاربرد گسترده ای در اتصالات نبشی دارد. با این حال، کیفیت جوش به مهارت جوشکار بستگی دارد. برای اطمینان از کیفیت، توصیه می شود از مصالح استاندارد مانند ورق ها و نبشی های ارائه شده توسط آهنات استفاده کنید.

پیچ و مهره

اتصالات پیچی به دلیل امکان جداسازی و تعمیر آسان، به عنوان اتصالات موقت یا نیمه موقت شناخته می شوند. پیچ های پرمقاومت در اتصالات اصطکاکی یا اتکایی استفاده می شوند و برای سازه هایی که نیاز به انعطاف پذیری دارند، مناسب هستند. این روش در اتصالات فلنجی یا اتصالات با ناودانی کاربرد دارد.

پرچ

پرچ کاری روشی قدیمی تر برای اتصال قطعات فلزی است که امروزه کمتر استفاده می شود. این روش به دلیل نیاز به تجهیزات خاص و هزینه بالا، جای خود را به جوشکاری و پیچ داده است. با این حال، در برخی سازه های خاص، پرچ ها همچنان کاربرد دارند.

کاربرد نبشی، ناودانی و لوله در اتصالات فلزی

نبشی، ناودانی و لوله از مهم ترین پروفیل های فولادی هستند که در اتصالات فلزی نقش کلیدی دارند. در ادامه، به کاربرد هر یک می پردازیم:

نبشی

نبشی به دلیل شکل L مانند خود، در اتصالات مفصلی و صلب استفاده می شود. این پروفیل برای ایجاد اتصالات نشسته یا مهار جانبی بال فشاری تیر بسیار مناسب است. نبشی های دوبل در اتصالات برشی، صلبیت و مقاومت بیشتری ایجاد می کنند.

ناودانی

ناودانی با مقطع U شکل، در مهارهای جانبی، بادبندها و اتصالات سازه های سبک کاربرد دارد. این پروفیل به دلیل استحکام و انعطاف پذیری، در سیستم های تعلیق و انتقال بارهای سبک استفاده می شود.

لوله

لوله در سیستم های لوله کشی صنعتی و انتقال مایعات و گازها نقش مهمی دارد. در سازه های فولادی، لوله ها به عنوان بخشی از اتصالات جوشی یا فلنجی استفاده می شوند و در برابر فشارهای بالا مقاومت خوبی دارند.

نکات کلیدی در انتخاب اتصالات فلزی

انتخاب اتصالات مناسب برای سازه های فولادی نیازمند توجه به عوامل متعددی است:

  • نوع بار: نوع بار (برشی، خمشی یا محوری) تعیین کننده نوع اتصال (مفصلی، صلب یا نیمه صلب) است.
  • متریال: استفاده از مصالح باکیفیت از فروشندگان معتبر مانند آهنات می تواند دوام و ایمنی سازه را تضمین کند.
  • روش اجرا: جوشکاری یا پیچ و مهره باید با توجه به شرایط پروژه و امکانات کارگاه انتخاب شوند.
  • استانداردها: رعایت استانداردهای ملی و بین المللی مانند مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ضروری است.

مزایا و معایب اتصالات فلزی

اتصالات فلزی مزایای بسیاری دارند، از جمله استحکام بالا، امکان استفاده در سازه های پیچیده و انعطاف پذیری در طراحی. با این حال، معایبی مانند هزینه بالای برخی روش ها (مانند جوش کام) یا نیاز به مهارت بالای جوشکار نیز وجود دارد. انتخاب مصالح استاندارد از آهنات می تواند این معایب را به حداقل برساند.

خرید مصالح اتصالات از آهنات

برای اجرای اتصالات فلزی باکیفیت، انتخاب مصالح مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آهنات به عنوان یکی از معتبرترین فروشندگان آهن آلات، انواع نبشی، ناودانی، لوله و سایر پروفیل های فولادی را با استانداردهای بالا ارائه می دهد. با خرید از آهنات، می توانید از کیفیت محصولات و خدمات مشاوره ای حرفه ای بهره مند شوید.